مارسلین لوریدان ایونس

مارسلین لوریدان ایونس (Marceline Loridan-Ivens) نویسنده، کارگردان، فیلمنامه‌نویس و بازیگر، با نام اصلی مارسلین روزنبرگ، نوزدهم مارس ۱۹۲۸ در اپینال فرانسه متولد شد. خانواده‌ی لهستانی‌ـ‌یهودی‌اش پیش از تولد او، در ۱۹۱۹ از لهستان به فرانسه مهاجرت کردند و در شروع جنگ جهانی دوم در ووکلوز اقامت گزیدند. او همان‌جا در سنین نوجوانی به نهضت مقاومت پیوست. آخرین محل سکونت آن‌ها، پیش از اسارت به دست گشتاپو، عمارت گوردون در بولن بود. او در سیزدهم آوریل ۱۹۴۴ همراه پدرش به آشویتس‌ـ‌بیرکنائو تبعید و پس از گذشت بیش از یک سال، در دهم مه ۱۹۴۵، به‌دست ارتش سرخ آزاد شد. اما پدرش مثل ۴۵ عضو دیگر از خانواده و اقوامش هرگز از اردوگاه‌ها برنگشت. مارسلین در ۱۹۵۵ به حزب کمونیست پیوست و کمتر از یک سال بعد آن را ترک کرد و به مبارزه و فعالیت به هواخواهی از جبهه‌ی آزادی‌بخش ملی الجزایر مشغول شد. سال‌ها بعد فیلمی هم از این مبارزات ساخت به نام الجزایر سال صفر (۱۹۶۲) که تا مدت‌ها نمایش آن در فرانسه ممنوع بود. او سال‌های متمادی کارهای مختلفی را از جمله، نسخه‌نویسیِ دستی برای روشنفکران هم‌عصرش و همچنین کار در مؤسسات آمارگیری و تلویزیون، تجربه کرد. تا این‌که در ۱۹۶۱ با ادگار مورن و ژان روش آشنا شد و آن‌ها برای فیلم شرح وقایع یک تابستان از او دعوت به کار کردند. به این ترتیب وارد دنیای سینما شد. او پس از آشنایی و ازدواج با یوریس ایونس، مستندساز هلندی، در ساخت فیلم‌های مستند متعددی با او همکاری کرد که مدار هفده درجه: جنگ مردم (۱۹۶۸)، مجموعه‌ی دوازده قسمتی چگونه یوکونگ کوه‌ها را جابه‌جا کرد (۱۹۷۶)، داستان بالون (۱۹۷۶)، اویغورها (۱۹۷۷) و قزاق‌ها (۱۹۷۷) از مهم‌ترین این فیلم‌ها است. از خاطره‌ی بازگشت به تبعیدگاهش بیرکنائو پس از شانزده سال، در سال ۲۰۰۳ فیلمی ساخت به نام مرغزار کوچک درختان غان که همان سال در جشنواره‌ی فیلم مونیخ جایزه‌ی برنهارد ویکی را دریافت کرد. در مجموع سه کتاب نوشت. کتاب و تو برنگشتی در سال ۲۰۱۵ منتشر شد و جایزه‌ی ادبی ژاک ژاک روسو را در همان سال و جایزه‌ی ادبی دِ لکتریس ال در بخش غیرداستانی را در سال ۲۰۱۶ برای او به ارمغان آورد و دو کتاب دیگر او به نام آشفته‌بازار زندگی من و عشق بعدی به ترتیب در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۶ منتشر شد. تا پایان عمر در مدارس و دانشگاه‌های مختلف سخنرانی‌هایی، درباره‌ی خاطرات و مستندات جنگ جهانی دوم، ارائه می‌داد و سرانجام در هجدهم سپتامبر ۲۰۱۸ درگذشت و در گورستان مون پارناس پاریس به خاک سپرده شد.