فریدریش شلایرماخر

فریدریش شلایرماخر (Friedrich Schleiermacher) (۱۸۳۴-۱۷۶۸) زاد‌ه‌ی بریسلاو در سیلیسیای سفلی، در سنت‌های پرهیزکاری برادران موراویایی در جنوب شرقی زاکسن رشد یافت. جماعت برادران موراویایی توسط نیکلاس زینزندُرف در ۱۷۲۲ تأسیس شده بود، و هدف از آن احیای اهداف اصلاحگرانه‌ی فیلیپ یاکوب اشپنر بود که در کتاب میل صادقانه (۱۶۷۵) او بیان شده بودند. تحصیل او در مدرسه مشتمل بر یک برنامه‌ی درسی اومانیستیِ روشنگرانه حاوی زبان‌ها (یونانی، لاتین، عبری، فرانسوی، انگلیسی) و ریاضیات در کنار پرهیزکاری تجربی، مبتنی بر کتاب مقدس، و عیسی ـ محورِ برادران موراویایی بود. شلایرماخر در شهر هاله، که عقل‌گرایی فلسفی لایبنیتس و کریستین ولف در آن غالب بود، الهیات، فلسفه، و مطالعات کلاسیک را ادامه داد. او امتحانات الهیات را در ۱۷۹۰ در شهر برلین و زیر نظر کشیش برجسته‌ی برلین و دوست خانوادگی‌شان، فریدریش سک، با موفقیت گذراند.  شلایرماخر از بنیان‌گذاران دانشگاه برلین بود و تا پایان عمر در این دانشگاه به تدریس پرداخت. او از برجسته‌ترین اعضای حلقه‌ی رمانتیک بین سال‌های ۱۷۹۶ تا ۱۸۰۲ نیز به شمار می‌رفت.