آیزاک نیوتن

ایزاک نیوتن (Isaac Newton) در ۲۵ دسامبر ۱۶۴۲ در لینکلن‌شر انگلستان متولد و در خانواده‌ای از طبقه‌ی متوسط و کشاورز بزرگ شد. پدرش را در همان کودکی از دست داد و سه ساله بود که مادرش با بارناباس المیت که یک کشیش بود ازدواج کرد. جدایی از مادر ظاهراً بر شخصیت او اثر گذاشت و می‌توان گفت که رفتارهای بعدی او نسبت به زنان را نیز شکل داد، تا جایی که هرگز ازدواج نکرد. آموزش ابتدایی رسمی نیوتن در دو مدرسه کوچک دهکده‌های اسکلینگتن و راچفورد صورت گرفت. چنین به نظر می‌رسد که اول بار دایی او که کشیشی به نام ویلیام آیسکاف بوده است متوجه شد که در نیوتن استعدادی مافوق کودکان عادی وجود دارد. بدین ترتیب مادر را مجاب کرد که کودک را به دانشگاه کمبریج (که خودش نیز از شاگردان قدیمی این دانشگاه بود) بفرستد. نیوتن در آنجا خود را غرق مطالعه آثار ارسطو و افلاطون کرد. از کارهای دکارت در هندسه تحلیلی شروع کرد و سریعاً تا مبحث روشهای جبری پیش رفت. در آوریل ۱۶۶۵ که نیوتن درجه کارشناسی خود را گرفت، دوره آموزشی او که می‌توانست چشمگیرترین دوره در کل تاریخ دانشگاه باشد به اتمام رسید. کمی بعد مرض طاعون شیوع یافت و دانشگاه دانشجویان خود را مرخص کرد. نیوتن به زادگاه خود مراجعت کرد همین موقع بود که هوش و استعداد نابغه بزرگ آشکار شد. او که تمام کتابها و جزوه‌های خود را در دانشگاه جا گذاشته بود فکرش را آزاد گذاشت تا به تنهایی از منابع خاص خود استفاده نماید. در این هنگام نیوتن بیش از ۲۲ سال نداشت ولی بیش از ارشمیدس و دکارت درباره معرفت ساختمان جهان دقیق شده بود، نیوتن ضمن دو سالی که در وولستورپ بود حساب عناصر بی‌نهایت کوچک قانون جاذبه عمومی را کشف کرد و تئوری نور را بنیان گذاشت و بعدها به کشف قانون نیروی گرانش رهنمون شد. قانون نیروی گرانش او پس از شیوع طاعون و بازگشت به ملک مزروعی مادرش ، طی ۱۸ ماه به آگاهی‌ها و کشف‌هایی بیش از آنچه که دانشمندان دیگر در طول عمر خود دست می‌یابند، دست یافت. او در این مدت ساخت و ساز قانون نیروی گرانش را آغاز کرد. درباره نور و رنگ‌های آن پژوهش کرد، دلیل جزر و مد را کشف کرد، قوانین و حرکات بخصوصی را به درستی تشخیص داد و معادله‌هایی برای آن نوشت که بعدها اساس و بنیان دانش مکانیک شد. در مورد نیروی گرانش نیوتن معتقد بود که نه تنها زمین چنین نیروی گرانشی دارد، بلکه تمام اجسام و اجرام چنین خصوصیتی دارند. او تمام این کشفیات را در یک دوره زمانی 18 ماهه به انجام رساند و بالاخره پس از ریشه‌کن‌شدن طاعون به لندن برگشت تا تحصیلات خود را به پایان برساند و سه سال پس از آن را صرف کاوش و پژوهش در ماهیت و طبیعت نور کرد. نیوتن در اثر مطالعات فراوان مبتلا به ناراحتی عصبی شد. از دو ناراحتی عصبی که نیوتن پیدا کرد، اولی ظاهراً در سال ۱۶۷۸و دومی یک سال بعد از فوت مادر او بود. در این دوره وی مدت 6 سال از هر گونه مکاتبه مربوط به تلاشهای ذهنی دست کشید. نیوتن به مطالعات عظیم دیگری پرداخت که حتی امروزه نیز کامل نشده است. حکومت بریتانیا به منظور قدردانی از خدمات این دانشمند بزرگ یک منصب بسیار بالای دولتی به وی اعطاء کرد و او در سال ۱۷۰۰ میلادی به عنوان خزانه دار کل سلطنتی منصوب شد، منصبی که تا آخر عمرش آن را حفظ کرد. در همان سال به عضویت آکادمی علمی فرانسه نیز انتخاب شد و در سال 1705 نیز ملکه انگلستان به وی عنوان سر اعطاء کرد. او چندی پیش از وفاتش با نگاهی به زندگی علمی طولانی گذشته‌اش از آن این خلاصه را بدست داد: من نمی‌دانم به چشم مردم دنیا چگونه می‌آیم، اما در چشم خود به کودکی می‌مانم که در کنار دریا بازی می‌کند و توجه خود را هر زمان به یافتن ریگی صافتر یا صدفی زیباتر منعطف می‌کند. در حالی که اقیانوس بزرگ حقیقت همچنان نامکشوف مانده در جلوی او گسترده است. نیوتن در بیستم مارس ۱۷۲۷ در سن ۸۴ سالگی در لندن در گذشت و با شکوه بسیار در وست‌مینستر ابی به خاک سپرده شد.