فرهنگ صلح به هیچ وجه مترادف با فرهنگ انفعال نیست. عبارت «مبارزهی عاری از خشونت» و «نافرمانی مدنی» تداعیکنندهی نام دو رهبر تأثیرگذار در حیطهی مبارزات مردمی کشورهای دنیاست: مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ. عدم خشونت، ترفندی برای حرکت است نه بهانهای برای رخوت یا فرمانبری… پایههای آن بر اندیشههای بزرگ و دستورات والای اخلاقی برای همهی مردم و در هر قدم از زندگی نهاده است: گاندی را میبینیم که به سوی دریا میرود و در سکوت مشتی نمک از آن برمیگیرد، روزا پارکس را میبینیم که بر صندلی خود در اتوبوس مونتگامری نشسته و حاضر نیست از آن برخیزد و مارتین لوتر کینگ را میبینیم که به همراه هزاران نفر دیگر سوارشدن به اتوبوس را تحریم کرده و با پای پیاده به محل کار میرود.
فرهنگ صلح، تعهدی است جدی و همیشگی به بیان صریح اعتقادات و به دوست داشتن همسایگان و سهیم ساختن آنها در ایدهآلها و آرزوها. این، درسی است که گاندی و کینگ به ما میآموزند و سرنوشت و پایان زندگی آنها نیز جز این را نمیگوید…
دو فصل نخست این کتاب به زندگی و سیر تحول فکری و شخصیتی این دو رهبر میپردازد و در فصل سوم، افکار و اندیشههای این دو شخصیت به صورت موضوعی و مقابلهای به تصویر کشیده میشود.
