تحریمهای اقتصادی که از ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۳ در مورد عراق برقرار شد، جامعترین و ویرانگرترین تحریمهایی بود که در طول تاریخ به نام سکانداری بینالمللی وضع شده است. این تحریمها به همراه بمبهایی که در سال ۱۹۹۱ بر عراق فرو ریخته شد زیرساختهای این کشور را تا مرز نابودی پیش برد و لطمهٔ شدیدی به شرایط اساسی لازم برای ادامهٔ حیات مردم این کشور زد. نویسندهٔ کتاب در اعلام جرم بیپرده بر ضد سیاست ایالات متحده نقش اصلی این کشور در شکلدادن به تحریمهایی را به بررسی میگذارد که هر چیزی از لولهٔ آب گرفته تا پودر رختشویی و واکسن کودکان را قابل استفاده برای ساخت سلاح و بنابراین ورود آن به عراق را غیرمجاز قلمداد میکرد. دکتر جوی گوردن با دستمایه قراردادن اسناد داخلی سازمان ملل، صورتجلسات محرمانهٔ تشکیلشده در پشت درهای بسته و مصاحبه با دیپلماتهای خارجی و مقامهای امریکایی تشریح میکند که چگونه ایالات متحده نهتنها جلوی ورود کالاهای بشردوستانه حیاتی به عراق را گرفت بلکه تلاشهایی را که برای اصلاح نظام تحریمها بهعمل میآمد تضعیف کرد، بهطور یکجانبه به بازرسان تسلیحاتی سازمان ملل بیاعتنایی کرد و آرای اعضای شورا امنیت را بازیچهٔ دست خود ساخت. سیاستهایی که ایالات متحده بهطور حسابشده در پیش گرفت در تمامی زمینههای سیاسی، حقوقی و اداری استمرار شرایط مصیبتبار عراق را تضمین میکرد.
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این کتاب مینویسد.
