آقاصوفی هندی

آمبا پراساد، آمبا پراشاد، آنبا پارشا (و در برخی منابع، امیرشاه)، آقاصوفی، آقاصوفی هندی و بیش از همه صوفی آمبا پراساد، در سال ۱۸۵۸ در مراد آباد هند در طبقه‌ی خاندانی کایاستا به دنیا آمد. او در چند شهر از جمله مرادآباد، بریلی و جولوندور در رشته‌ی حقوق درس خواند، اما آن را حرفه‌ی خود قرار نداد. وی پیرو «مکتب تیلک» و تحت تأثیر فکری آجیت سینگ (آزادیخواه و مبارز ضداستعمار هندو) بود و با افراد معروفی مراوده داشت. در سال ۱۸۹۶ روزنامه‌ی جامع‌العلوم را منتشر کرد و ویراستار نشریه‌ی هندوستان نیز بود. وی نویسنده‌ای توانا بود و رسالاتی از او در دست است؛ از جمله: نمونه‌ای از تمدن مسیحی، باغی مسیحا، ترجمه‌ی مقاله‌ای از امیرعلی متفکر معروف مسلمان هند، و مجموعه‌ی درسگفتارهای مکتب تیلک با عنوان «انقلاب». او مدافع سرسخت هندوها و مسلمانان مبارز بود و همزمان از سیاست‌های استعماری انگلیس انتقاد می‌کرد و سال‌ها به اتهام قیام در میان مسلمانان و فعالیت‌های انقلابی دستگیر و به زندان محکوم شد. او در مدت اقامت در ایران دو کتاب ترجمه کرد: کتاب نخست، دام صیادان یا عبرت ایرانیان نوشته‌ی ویلیام هوویت و کتاب دیگر، دوستداران وطن نوشته‌ی آجیت سینگ.