خورخه لوئیس بورخس را به‌عنوان یکی از نویسندگان تأثیرگذار قرن ستوده‌اند. ولی اهمیتش از این هم بیشتر است. او از زمره نوآوران شاخصی است که قلمرو قصه و رساله را برای همیشه گستردگی بخشید، و مضامینی نوین ــ نظیر مقوله‌ی ابدیت ــ را به ادبیات مدرن راه داد، و بدین‌سان نگرش خوانندگانش را نسبت به نفس واقعیت دگرگون کرد.
مصاحبه‌های گردآوری شده در این مجموعه ثابت می‌کنند که نقطه‌نظرات و موضع‌گیری‌هایش به‌نحوی چشمگیر طی بیست سال آخر زندگی‌اش (۱۹۸۶-۱۹۶۶) منسجم و باثبات ماندند. در این گفت‌وگوها، بورخس علاقه‌ی وافر خویش را به ادبیات انگلیسی و آمریکای شمالی بیان می‌دارد، بر اهمیت فصاحت و ایجاز کلام و وضوح نوشتار تأکید می‌کند، مقصود غایی ادبیات را ایجاد انبساط خاطر در خواننده می‌داند، بی‌پرده اعتراف می‌کند که به حیات اخروی باور ندارد، مرگ را خوشامد می‌گوید، از جاودانگی در هراس است، زمان را مسئله محوری فلسفه می‌انگارد، و…
مصاحبه‌های گردآوری شده در این مجموعه ثابت می‌کنند که نقطه‌نظرات و موضع‌گیری‌هایش به‌نحوی چشمگیر طی بیست سال آخر زندگی‌اش (۱۹۸۶-۱۹۶۶) منسجم و باثبات ماندند. در این گفت‌وگوها، بورخس علاقه‌ی وافر خویش را به ادبیات انگلیسی و آمریکای شمالی بیان می‌دارد، بر اهمیت فصاحت و ایجاز کلام و وضوح نوشتار تأکید می‌کند، مقصود غایی ادبیات را ایجاد انبساط خاطر در خواننده می‌داند، بی‌پرده اعتراف می‌کند که به حیات اخروی باور ندارد، مرگ را خوشامد می‌گوید، از جاودانگی در هراس است، زمان را مسئله محوری فلسفه می‌انگارد، و…
