وانیا و مرغ دریایی (۷۶)

 

 

 

دایی ایوان، داییِ قشنگم، هر چیزی یه طبیعتی داره و طبیعت ما هم اینه که تلاش کنیم و هیچ‌وقت دست از تلاش برنداریم. تازه اون موقع، تو اون دقایق آخر، می‌فهمیم که زندگی‌مون زیبا و باشکوهه و قلب‌مون آکنده می‌شه. بعد به گذشته، به روزهای ناخوش الان‌مون، نگاه می‌کنیم، و اون‌وقت لبخند می‌زنیم و می‌خندیم. من واقعاً به همچین چیزی باور دارم، دایی. با تمام وجودم باور دارم.

 

ص ۶۶-۶۷