علمِ منطقِ هگل در هگلپژوهی کمتر از پدیدارشناسیِ روح او محلِ توجه بوده است، اما خودِ هگل آن را عالیترین دستاوردِ فلسفیِ خویش و پشتوانۀ نظاماش میدانست. در کتابِ حاضر بر این دشوارترین اثرِ منتشرشدۀ هگل تمرکز شده است. بئاتریس لونگونس تحلیلي دقیق از مسائلِ اصلیِ پیرامونِ این اثر بهدست میدهد، از جمله بحثهایي دربارۀ مرادِ هگل از «منطقِ دیالکتیکی»، نقش و معنای «تناقض» در فلسفۀ هگل و توجیهِ هگل برای این مدعای مناقشهبرانگیز که «امرِ عقلانی بالفعل است، امرِ بالفعل عقلانی است». لونگونس هم دِین هگل به کانت و هم واکنشِ جدلیاش به او را ارزیابی میکند و بهتفصیل نشان میدهد که چگونه پروژۀ منطقِ «دیالکتیکیِ» هگل را تنها در پرتوِ رابطۀ آن با منطقِ «استعلاییِ» کانت میتوان درک کرد. این کتاب برای کساني که به فلسفۀ هگل و تأثیرِ آن بر مباحثِ فلسفیِ معاصر علاقهمندند بسیار سودمند خواهد بود.
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این کتاب مینویسد.
