فوکو چگونه «دیدن» و «سخن‌گفتن» را تعریف می‌کند، به‌نحوی که فهم جدیدی از دانش را می‌سازد؟ «گزاره» در تمایز با کلمه‌ها، جمله‌ها و قضایا چیست؟
فوکو چگونه مناسبات نیروها را تعیین می‌کند، به‌نحوی که تلقی جدیدی از قدرت را می‌سازد؟
چرا محور سومی که «گذشتن از خط» را امکان‌پذیر می‌کند، ضروری است؟ آن «خط خارج»ی که فوکو همواره به آن استناد می‌کند، چیست؟ و معنای سیاسی، ادبی و فلسفی آن چیست؟
از چه رو «مرگ انسان» رویدادی است که نه غم‌انگیز است نه اسف‌بار، بلکه جهشی است در چیزها و اندیشه؟
این کتاب پرسش‌ها و پاسخ‌های فوکو را تحلیل می‌کند، پرسش‌ها و پاسخ‌هایی که یکی از بزرگ‌ترین فلسفه‌های سدهٔ بیستم را شکل می‌دهند و آینده‌ای را به روی زبان و زندگی می‌گشایند.
