مهندسی سخن در سروده‌های حافظ که دفتر نخست در پی آن آشنا است، سه گفتار درباره‌ی زبان و بیان هنری حافظ است. نویسنده در گفتار نخست به بررسی هندسه و هنجارِ بسیار استوار و دست‌کاری‌ناپذیر سخنِ حافظ پرداخته، و در گفتارِ دوم با بررسیِ بسیاری از نسخه‌بدل‌ها، کوشش‌ها، نیز برخی شگردهایِ حافظ را برای دست‌یابی به چنان هندسه و هنجاری باز نموده؛ و در گفتارِ سوم آشکار ساخته که ترکیبِ «تلخ‌وش» در «آن تلخ‌وش که صوفی امّ‌الخبائثش خواند» شاید دگرگون‌شده‌ی «تلخ خوش» باشد.
در جای‌جایِ هر سه گفتار نیز، نکته‌هایِ گونه‌گون و چه‌بسا ناگفته‌ای در پیوند با شگردهای هنریِ حافظ و یا بازگشاییِ برخی دشواری‌هایِ سخنِ او آورده است.
دفتر دوم در پی آن آشنا با نام آشنایانِ بیگانه از سوی همین ناشر منتشر شده است.
در جای‌جایِ هر سه گفتار نیز، نکته‌هایِ گونه‌گون و چه‌بسا ناگفته‌ای در پیوند با شگردهای هنریِ حافظ و یا بازگشاییِ برخی دشواری‌هایِ سخنِ او آورده است.
دفتر دوم در پی آن آشنا با نام آشنایانِ بیگانه از سوی همین ناشر منتشر شده است.
