در کتاب پیش رو قرار نیست برمبنای چارچوبی زبان‌شناختی یا معرفت‌شناختی به صحت و سقم ترجمه‌ها پرداخته شود تا سرانجام فهرستی از مترجمان خوب و بد فراهم آید. پس اگر از خیانت در ترجمه سخن رانده می‌شود مسئله عدم‌وفاداری به کلمه یا زبانِ مبدأ نیست، بلکه مسئله بر سر مختل‌کردن یک امکان است و اگر از اخلاق یا اتیک در ترجمه سخن به میان می‌آید دقیقاً در همین برداشتِ متفاوت از وفاداری و خیانت است که این اخلاق معنا می‌یابد. این جستار با بیرون آمدن از حلقه‌ی تنگ و کم‌ثمرِ رهیافت‌های زبان‌شناختی و با اتخاذ رویکردی فلسفی‌ـ‌سیاسی در پی آن است که ببیند چگونه رویدادهای تاریخی در برهه‌های متفاوت بر نمودار سیاست، ادبیات و ترجمه اثر می‌گذارند و در این میان کدامین نیرو میدانِ ترجمه را به تسخیرِ خود درمی‌آورد و چگونه؟ بخشی از کتاب:با توجه به تفاوت‌های آشکار در سبک و سیاق ترجمه‌های امروز با ترجمه‌های دیروز طبیعتاً این پرسش مطرح می‌شود که این تفاوت محصول چه وضعیتی است؟ آیا به‌سهولت می‌توان از این تفاوت چشم پوشید و درمقابل از ساختاری همگن و منطقی صدساله سخن راند؟ … برای پاسخ به چنین پرسش‌هایی ناگزیر به‌جای تأکید بر مفاهیمی ناکارآمد و تکیه بر نظریه‌های ترجمه یا ترسیم یک خط موهوم و فرضی باید گسست‌ها، رویدادهای تکین، جنگ‌ها، هماوردی نیروها و نهایتاً وضعیت‌ها را در ادوار مختلف تاریخ بررسی کنیم تا آن‌گاه شاید ببینیم که چگونه در یک دوره‌ی خاص تاریخی شکلی خاص از ترجمه غالب شد و در دوره‌ای دیگر شکلی دیگر. چرا امروز این‌چنین می‌نویسیم، سخن می‌گوییم و ترجمه می‌کنیم و دیروز به‌گونه‌ای دیگر؟
شما نمی توانید محصول بیشتری را در مقایسه اضافه کنید
