شکلگیری الگوی انباشت سرمایهٔ مالی و رواج سرمایهداری امریکایی بهمثابه گفتمان غالب نظام اقتصادی حاکم بر بزرگترین اقتصاد عالم به بازارهای مالی نقش برجستهای داد و «والاستریت»، نماد بازارهای مالی، را در برابر «مین استریت»، نماد اقتصاد حقیقی (تولیدی)، قرار داد.
انگارههای نئولیبرالیستی و آموزههای اقتصادی برخاسته از آن چون خودتنظیمی بازار که دست رد بر سینه هدایت و نظارت بازار میزند و نسخهٔ مقرراتزدایی میپیچد، بازارهای مالی را به حال خود واگذاشت. از این رو، والاستریت که روزی آئینه بخش حقیقی اقتصاد بود و رسالت خود را در انعکاس واقعیات تولید کالایی میدید، زمینه را برای ایجاد نظام مالی سایه فراهم دید و با به خدمت گرفتن دستاوردهای مهندسی مالی به اهرمیکردن هرچه بیشتر محیط برای کسب سود هرچه بیشتر مبادرت ورزید و هنجارهای بازارهای اصیل مالی و بازارهای کالایی را درهم نوردید.
ایجاد بازارهای تاریک راه را برای تولید ثروت کاغذی و جولان پولشویان و کازینونشینان و سفتهبازان که منافع مقرره خود را در اقتصاد سالم نمیبینند و طبعاً آن را برنمیتابند، هموار ساخت و به این ترتیب دست این قبیل مشارکتکنندگان بازار را برای هرگونه دستکاری قیمتها بازگذاشت. خلق مسلسلوار اعتبار بر اساس اعتبار هزینهٔ سنگینی بود که الگوی امریکایی سرمایهداری بهدلیل ناهنجاریهای ماهوی و عارضی و زیادهخواهی و ویژهخواری به بازارهای اصیل مالی و بخش حقیقی اقتصاد تحمیل کرد و خیل عظیمی از مشکلات از قبیل حباب قیمتها، ناتوانی در ارزشگذاری داراییها، ریسک و عدم اطمینان، اعسار و افلاس، ورشکستگی و بیخانمانی، بیکاری و کسادی را بهجای گذاشت و اقتصاد جهانی را در گرداب بحرانی عمیق گرفتار ساخت…
