این کتاب، که همچون دیگر آثار مؤلفان تقرّب فرویدیـلکانی خود را حفظ کرده، ضمن سراب دانستن افسانۀ «انسان کامل» به ذات برزخی آدمی یا شکاف و انفکاکی میپردازد که اقتضای وجود اوست. سپس، مواضع روانشناسی من نفسانی و روانشناسی خویشتنِ خویش را مورد مداقه قرار میدهد تا اساس سست و جزمی آنها را به لحاظ ذات منقسم انسان برملا سازد. مؤلفان، که ناملایمات نفسانی را متّکی بر اختفاء و فرار فرد از برزخ باطنی خود میدانند، نشان میدهند که سایه افکندن حیث خیالی بر ساحت ترمیزی آدمیان چگونه موجبات درد و رنج نفسانی آنان را فراهم میآورد. در ادامه، پایههای لازم را جهت درک و فهم پدیدار «همزاد» به دست میدهند و به آیین «اهل هوا» در جنوب ایران نظر میکنند. آخرین بخش به اساطیر به عنوان یکی از بارزترین مظاهر برزخ انسان اختصاص دارد و نسبت و رابطۀ آدمیان را به لحاظ «سرنوشت» مدّ نظر قرار میدهد.
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره این کتاب مینویسد.
