کسوف (۵۳)

سینمای آنتونیونی، به‌ویژه در سه‌گانه‌ی معروف ماجرا، شب، و کسوف، سینمای زندگی انسان معاصر است ــ انسانی که در دنیای مدرن دچار ازخودبیگانگی است، انسانی که دلمرده است و زندگی‌اش، جدا از کسب ثروت و لذات مادی، خالی و بی‌هدف است.
کسوف آخرین اثر از این سه‌گانه، که در سال ۱۹۶۲ برنده‌ی جایزه‌ی ویژه‌ی هیئت داوران و نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره‌ی کن شد، شاید رادیکال‌ترین فیلم این سه‌گانه باشد. در عین حال، تمام عناصر شاخص آثار آنتونیونی را می‌توان در اوج پختگی در این اثر مشاهده کرد. استفاده‌ی آنتونیونی از اشیاء و مکان‌ها نیز در کسوف چشمگیر است.