بخش اول کتاب قدرت، گفتمان و زبان به مباحث نظری می‌پردازد و رویکردهای مختلف تحلیل گفتمانی را بررسی می‌کند؛ در همین راستا دو گروه از نظریه‌ها را که یکی ریشه در زبان‌شناسی و دیگری ریشه در فلسفهٔ سیاسی دارد مرور می‌کند و سرانجام با ترکیب تحلیل گفتمان انتقادی فرکلاف و نظریهٔ گفتمان لاکلا و موف، چارچوب نظری مناسبی برای تحلیل‌های بخش دوم فراهم می‌آورد. در بخش دوم کتاب، تحولات سیاسی اجتماعی ایران و سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، به‌ویژه دو جریان اصلاح‌طلب و محافظه‌کار بر مبنای چارچوب نظری یادشده تحلیل می‌شود. درواقع کتاب حاضر نشان می‌دهد که چرا جنبش اصلاحات شکل گرفت، چگونه استمرار یافت و چرا افول کرد. به‌علاوه، تعامل دو گروه اجتماعی تأثیرگذار و سازوکارهایشان برای مقابله با یکدیگر بررسی می‌شود.
