اسپینوزا صادقانه فلسفهاش را در زندگی پیاده کرد همانگونه که دینداران راستین مطابق با دینشان زندگی میکنند. او هیچ نشانی از دورنگی و تقیه از خود برجای نگذاشت بلکه عامل به موعظههای خویش بود؛ یعنی به آموزهای که خود با متقنترین براهین بدان اعتقاد داشت، عمل میکرد. فلسفه برای او بهراستی که شیوهای برای زندگی بود و بر ماست که نوشتههای او را از این منظر بخوانیم نه اینکه آنها را بهمثابه نظریهپردازی محض یا صرفاً فعالیتی منطقی ببینیم. اسپینوزا بیگمان دقیقترین شکل بیانی را که میتوانست به اندیشه درآورد، [برای نظام فکریاش] برگزید اما این، جز ابزاری برای دستیابی به آنچه آن را حقیقت مسلمش میدانست، بهشمار نمیرفت و روش بهخودیخود غایت نبود.
این کتاب که در آن، آراء اصلی اسپینوزا و شیوهی برهانپردازی که او اتخاذ کرده و شرحوبسط داده، به زبانی ساده و بهاجمال طرح میشود، برای استفادهی دانشجویانی در نظر گرفته شده است که در آغاز راه مطالعه برای فهم فلسفه اسپینوزا قرار دارند.
