باور راسخ بسیاری از اندیشمندان دوران مدرن این بود که مدرنیته بر زمین ویرانه‌ی دین پی‌ریزی شده است. در این دوران، پارادایم غالب بر حوزه‌های گوناگونی چون فلسفه، جامعه‌شناسی، مردم‌شناسی، روان‌شناسی، روان‌کاوی و غیره نابودی گریزناپذیر دین در سیر تحول و دگرگونی اندیشه‌ی بشری بود. این پارادایم به‌ویژه از نیمه‌ی دوم سده‌ی بیستم با چالش جدی رشد و شکوفایی باورها، آداب و اعمال دینی در درون کشورهای غربی رهاشده از قیمومیت کلیسا روبه‌رو شد. کتاب حاضر گزیده‌ای است از نوشته‌ها و کنکاش‌های اخیر چند چهره‌ی برجسته‌ی جامعه‌شناس دین در فرانسه درباره‌ی وضعیت کنونی امر دینی این کشورها. نویسندگان بر این باورند که بازگشت امر دینی بیش از این‌که به‌معنای رجعت به گذشته باشد، فراورده‌ی پدیده‌ی بازخوانی منابع معنایی گذشته و نیز درهم‌آمیزی آن‌ها با منابع مشروعیت‌بخش مدرن است. در چنین وضع و حالی، ملاکِ حقانیتِ یک باور تجربه‌ی شخصی و رهاورد سودمند آن برای فرد است. روی‌هم‌رفته، کتاب حاضر می‌تواند نکات بسیار ارزنده‌ای را در اختیار خوانندگان فارسی‌زبان قرار دهد و آنان را در دریافت بهتر از جایگاه دین، صور دین‌داری در جوامع مدرن و چالش‌هایی که دین در ظرف و زمینه‌ی نوین با آن روبه‌رو است یاری دهد.
