«دروازهبانی» یکی از قدیمی‌ترین مفاهیم بنیادی و شناخته‌شده در ارتباطات جمعی است. واژهٔ «دروازهبانی» می‌تواند به‌سادگی به هر دو مقولهٔ علمی و عامیانه دربارهٔ شیوهٔ انتخاب، فرایند تولید و چگونگی کنترل پیام مربوط شود؛ استعاره‌ای که اولین بار کورت لوین به کار برد و بعدها دیوید منینگ وایت آن را به روش تجربی مطالعه کرد. در این کتاب پاملا شومیکر یکی از اندیشمندان علوم اجتماعی که مطالعات جامعه‌شناختی وی دربارهٔ ارتباط‌گران حرفه‌ای قابل توجه است، مهم‌ترین خطوط نظری و تحقیقی مربوط به دروازهبانی را بررسی می‌کند. نظریهٔ دروازهبانی کاربردی گسترده‌تر از حوزهٔ مطرح فعلی، یعنی سردبیری خبر دارد. در واقع، دروازه‌بانان دیدگاهی منسجم از واقعیت اجتماعی به ما ارائه می‌دهند که طی آن نخبگان سیاسی و اقتصادی، فرهنگ و نرخ تغییر را کنترل می‌کنند. به بیان دیگر، دروازهبانی نوعی نیروی پایه و قدرتمند در جامعه است.
این کتاب حوزه‌های ارتباطات و رفتار انسانی را به‌نوعی با نظریه‌های اخیر روان‌شناسی از انتخاب و تصمیم‌گیری تا پویایی ایدئولوژی و تغییرات اجتماعی شامل می‌شود. با انتشار کتاب دروازهبانی، دانشجویان رشته‌های ارتباطات و دست‌اندکاران رسانه‌ها از نگاهی نو با مفهومی قدیمی آشنا می‌شوند.
