بزرگراه گمشده

بزرگراه گمشده، کار یکی از نوگراترین سینماگران دو دههٔ اخیر سینمای امریکا که حالا فیلم‌سازی صاحب سبک شده، از آن آثار غافلگیرکننده‌ای‌است که با این کیفیت و ویژگی‌ها، فقط در قالب سینما می‌گنجد. فیلمی مدرن ــ و به تعبیری پست‌مدرن‌ــ که گره‌افکنی می‌کند اما گره‌گشایی، نه. آن‌گونه که به‌نظر می‌رسد قصدش خلق ابهام و دامن‌زدن به آن، و اصلاً درون‌مایه و جوهره اثر، همین «ابهام» است؛ آن هم بر زمینهٔ مضمون پرتعلیق و ابهام‌آفرینی همچون مسخ و دگردیسی، همراه با مایه‌های فرعی دیگری همچون حقیقت و واقعیت، و تصویر و سینما؛ و البته در قالب یک اثر معمایی / جنایی که بسیاری از کلیشه‌های ژانر را نادیده می‌گیرد و خود تبدیل به ژانر دیگری می‌شود.