در ساختار کتاب حاضر منطقی مشخص به‌کار گرفته شده است. بدین‌ترتیب نخست رویکردی انسان‌شناختی تاریخی در نظر بوده است که در آن منشأ و تحول شهرها از ابتدا تا امروز و چشم‌اندازی به‌سوی آینده مورد بررسی قرار گیرد. سپس تلاش شده است تصویری از نظریه‌های پیشین و کنونی درباره‌ی شهر ارائه شود تا چارچوب نظری مشخصی که انسانشناسی شهری درون آن به پژوهش میدانی می‌پردازد معلوم شود. فصل سوم کتاب را باید مهم‌ترین بخش از نقطه‌نظر انسانشناسی به‌حساب آورد زیرا در آن به مجموع مفاهیم اساسی و موضوع‌های انسانشناسی شهری پرداخته شده است. فصل چهارم، درحقیقت مقدمه‌ای است برای ورود به عرصه‌ی جدید و بسیار گسترده‌ی انسانشناسی شهری ایران که امیدواریم بتوانیم در آینده‌ای نه‌چندان دور به‌صورت تفصیلی آن را باز کنیم، و سرانجام آخرین فصل کتاب به تشریح روش‌های خاص انسانشناسی به‌ویژه در حوزه‌ی شهری یعنی در جوامع پیچیده اختصاص دارد.
