امیل دورکم، جامعه‌شناس فرانسوی، چهره‌ای برجسته در تکوین و توسعهٔ جامعه‌شناسی است، و در تبدیل فلسفهٔ پراطناب کنت و دیگران به رشته‌ای نظام‌مند، سهم بسزایی دارد. این کتاب به بررسی دستاوردهای فراوان او می‌پردازد و آن‌ها را در بافت اجتماعی و فکری‌شان می‌نشاند. علاوه بر این، شرح دقیقی از عناصر اصلی جامعه‌شناسی دورکم ارائه می‌دهد. مؤلف دربارهٔ علت تأثیر عمیق دورکم بر تحولات بعدی در این رشته به بحث می‌پردازد، زمینه تاریخی و سیاسی آثار او را مورد ملاحظه قرار می‌دهد، و کامیابی او در پایه‌گذاری جامعه‌شناسی بر بنیانی مستحکم و دانشگاهی را نشان می‌دهد.
کتاب حاوی شرحی انتقادی دربارهٔ چهار پژوهش عمده‌ای است که نمایان‌گر سهم دورکم در جامعه‌شناسی‌اند: تقسیم کار در جامعه، خودکشی، قواعد روش جامعه‌شناختی و صور بنیانی حیات دینی.
کنِت تامپسن استاد جامعه‌شناسی در دانشگاه آزاد بریتانیاست. وی در دانشگاه بِرگِن، کالج اسمیت، دانشگاه راجِرز و دانشگاه کالیفرنیای لوس‌آنجلس تدریس کرده است.
