مرتضی کتبی

مرتضی کتبی در آذرماه سال 1311 هجری شمسی در تهران متولد شد. در سال 1330 وارد دانشگاه شد و تحصیل در رشتهٔ زبانهای خارجی (فرانسه ـ انگلیسی) را در دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران آغاز کرد و در سال 1335 توانست در این رشته لیسانس بگیرد. در همان سال گواهینامهٔ علوم تربیتی و ورزش را از دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران و دانشسرای عالی دریافت کرد. در سال 1337 به هدف تکمیل تحصیلات به فرانسه سفر کرد و در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه پاریس (سوربن) به تحصیل روانشناسی پرداخت و در سال 1339 از این رشته لیسانس گرفت (گواهینامههای روانشناسی عمومی، روانشناسی کودک و نوجوان، تعلیم و تربیت، روانشناسی اجتماعی). او تحصیل در فرانسه را در مقاطع بالاتر ادامه داد تا اینکه در سال 1341 موفق به اخذ درجهٔ دکتری دانشگاهی در رشتهٔ ادبیات فرانسه با عالیترین درجه (Très honorable)، از دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه پاریس (سوربن) شد. از سال 1346 به عنوان استادیار روانشناسی اجتماعی در دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به تدریس مشغول شد. از سال 1349 به هدف اخذ دکتری دولتی برای فرصت مطالعاتی به کشور فرانسه سفر کرد و تا سال 1353 در آنجا به تحقیق مشغول بود. نهایتاً در سال 1353 در رشتهٔ روانشناسی اجتماعی، دکتری دولتی (اِتا) عالیترین درجه (Très honorable) را از دانشگاه رنه دکارت پاریس 5 دریافت نمود. وی پس از بازگشت به ایران فعالیتهای آموزشی خود را آغاز کرد و از آن سال 1353 تا سال 1374 با درجهٔ دانشیاری روانشناسی اجتماعی در دانشکدهٔ علوم اجتماعی و تعاون دانشگاه تهران مشغول به تدریس بود. در سال 1374 به درجهٔ استادی رسید. پایان تدریس رسمی او در دانشگاه تهران به سال 1381 باز میگردد اما تاکنون نیز به تدریس در دانشگاههای دیگر اشتغال دارد. وی طبق مصوبهٔ شورای پژوهشی دانشگاه تهران در مورد انتخاب محقق برجستهٔ این دانشگاه، به عنوان دومین محقق برجستهٔ دانشگاه تهران انتخاب شد.