ابراهیم افشار
متولد سال ۱۳۳۱ در اصفهان هستم. تحصيلات دبستانی و دبيرستانی خود را در اصفهان گذراندم. بنابراين خود را شديداً اصفهانی می‌دانم هرچند والدينم اصفهانی نيستند! از دبيرستان هراتی اصفهان در رشته‌ی ادبی در سال ۱۳۴۹ ديپلم گرفتم. در همان سال به رشته‌ی علوم سياسي دانشگاه تهران وارد شدم و چهار سال و نيم بعد به دريافت ليسانس علوم سياسی نائل شدم. در سال ۱۳۵۶ از خدمت سربازی مرخص شدم و به تهران آمدم. ابتدا در يک كتابفروشی كار پيدا كردم. در همين شغل بودم كه يک روز دست از غبار جابه‌جا كردن بسته‌هاي كتاب درسی شستم و رفتم در دانشكده‌ی علوم تربيتی دانشگاه تهران امتحان فوق‌ليسانس كتابداری دادم و قبول شدم. چند ماه بعد نيز در آزمون استخدامی وزارت فرهنگ و هنر شركت كردم و بدون كمترين آموزش كتابداری به‌عنوان كتابدار پذيرفته شدم. بعد از آن در امتحان آزمون دكتری اعزام دانشجو به خارج در رشته كتابداری شركت کردم و يكی از دو نفری بودم كه پذيرفته شدم. دو سال و نيم نيز پس از پايان كار در دانشگاه نيو ساوث ويلز برای گذران، در شعبه‌ی اصلی كتابخانه‌ی عمومی محله‌ی بنكستاون در حومه‌ی سيدنی به شغل شريف ارائه‌ی خدمت مرجع مشغول بودم، تا آن‌كه در سال ۱۳۸۱ به ميهن بازگشتم تا تعهدی را كه در ازای استفاده از بورس تحصيلی كشورم بر عهده داشتم، اجرا كنم. پس از چند ماه به دانشگاه اصفهان پيوستم. شهری كه خود را اهل آن می‌دانم و برايم انتهای دنياست. به لطف پذيرش گرم دانشگاه اصفهان ـ البته پس از يک‌سال كار با حكم كارشناسی ـ به درجه استادياری ارتقا يافتم و از آن به بعد كوشيده‌ام بضاعت و توانم را در آموزش دانشجويان رشته‌ی كتابداری اين دانشگاه و گرداندن كتابخانه‌ی دانشكده‌ی آن مطلوب‌تر از سابق كنم.
