کارلوس فوئنتس

کارلوس فوئنتس (Carlos Fuentes) نویسنده‌‌ی به‌نام آمریکای لاتین، در سال ۱۹۲۸ میلادی در پاناما به دنیا آمد. تا سن شانزده‌سالگی را در سانتیاگو و شیلی گذراند. سال‌های اقامتش در شیلی هم‌زمان بود با پیروزی کمونیست‌ها و سوسیالیست‌های شیلی در انتخابات ریاست‌جمهوری و او جنب‌وجوش سیاسی دموکراتیک‌ترین ملت آمریکای جنوبی را به‌چشم دید و همان‌جا به دیدگاه‌های سوسیالیستی گرایش یافت. پس از آن به مکزیک بازگشت و از دانشگاه ملی مکزیکو در رشته‌ی حقوق فارغ‌التحصیل شد و تحصیلات تکمیلی خود را در انستیتو مطالعات عالی ژنو دنبال کرد. از آن پس تا سال ۱۹۵۹ به مشاغل سیاسی و نویسندگی پرداخت. اولین اثر ادبی‌اش در ۱۹۵۴ منتشر شد که مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه بود و نخستین رمان «آنجا که هوا صاف است» را در ۱۹۵۸ نوشت که شهرت و اعتبار فراوانی برایش به ارمغان آورد. پس از این موفقیت فوئنتس مشاغل دیپلماتیکش را رها کرد و تمام‌وقت به نوشتن پرداخت. او در ۱۹۵۹ به هاوانا رفت و شاهد انقلاب کوبا بود و مقاله‌هایی در حمایت از فیدل کاسترو نوشت. در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ نشریه‌ی ادبی معروف ال‌اسپکتادور را تأسیس کرد و دو رمان «مرگ آرتمیو کروز» و «آئورا» را نوشت. فوئنتس در ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۷ در قامت سفیر مکزیک در فرانسه خدمت کرد و در اعتراض به انتصاب رئیس‌جمهوری سابق، گوستاوو دیاز اورداز به سفیری مکزیک در اسپانیا استعفا داد. همچنین در سال‌های پس از ۱۹۷۷ به تدریس در دانشگاه‌های مختلف از جمله پنسیلوانیا، کمبریج، هاروارد، پرینستون و کلمبیا پرداخت. کارلوس فوئنتس در ۱۵ مه سال ۲۰۱۲ بر اثر خونریزی داخلی درگذشت.
«آئورا»، «مرگ آرتیمو کروز»، «آب سوخته»، «پوست انداختن» و «گرینگوی پیر» از آثار شاخص فوئنتس به شمار می‌رود.