ژان گروندن
ژان گروندن (Jean Grondin) نویسنده‌اي کانادایی است که آثار فلسفی متعددي به زبان‌های آلمانی، فرانسوی و انگلیسی دارد. از میان آثار او تا کنون دو کتاب Einführung in die philosophische Hermeneutik (درآمدي به هرمنویتیک فلسفی) و L’Herméneutique (هرمنویتیک) به زبان فارسی برگردانده شده‌اند. کتاب درآمدي به هرمنویتیک فلسفی در سال ۱۹۹۱ در آلمان منتشر و سپس به دوازده زبان ترجمه شد. این اثر در زمان کوتاهي با استقبال شایاني در محافل آکادمیک روبه‌رو شد، چرا که با پرداختن به «پیش‌تاریخِ» هرمنویتیک و طرحِ عمده‌ترین مباحثِ هرمنویتیک از گادامر به بعد، زمینه‌ی خوبي را برای معرفی هرمنویتیک به علاقه‌مندان این رویکرد مهمِ فلسفی، به‌ویژه در یک سد اخیر، فراهم می‌ساخت. گروندن علاوه بر تسلط به چند زبان و قلمي رسا، به دلیل آشنایی عمیق با این رویکرد به ابعاد و زوایایي از هرمنویتیک و پیشینه‌ی تاریخی آن توجه کرده بود که تا آن ایام در یک نوشته‌ی منسجم کم‌تر دیده شده بود. آشنایی گروندن با این رویکرد به دلیل مراوده‌ی طولانی او با هانس ـ گئورگ گادامر (۲۰۰۲-۱۹۰۰) بود که می‌توان او را پایه‌گذار هرمنویتیک فلسفی دانست. گروندن در سال ۱۹۸۲ رساله‌ی دکتری خود را در دانشگاه توبینگن به راهنمایی گادامر راجع به مفهومِ حقیقت در هرمنویتیک نوشت و در واپسین سال‌های عمرِ گادامر نیز با او ارتباطي تنگاتنگ داشت.
