هارولد پینتر

هارولد پینتر، نویسنده، نمایشنامه‌نویس، بازیگر، کارگردان، و فعال سیاسیِ انگلیسی ۱۰ اکتبر ۱۹۳۰ در لندن متولد می‌شود. او در فضایی سرشار از یهودستیزی بزرگ می‌شود، و این مسئله نقشِ بسزایی در گرایش او به نمایشنامه‌نویسی دارد. پس از پایان مدرسه، در سال ۱۹۴۸ به آکادمیِ سلطنتیِ هنرهای نمایشی می‌رود، اما پس از دو ترم تحصیل آن‌جا را ترک می‌کند. پینتر در سال ۱۹۵۰ نخستین اشعار خود را منتشر می‌کند و به سبب اجرا‌هایش از آثار شکسپیر مشهور می‌شود. وی در سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۷ با نام دیوید بارون به بازیِ نقش‌های کلاسیک و عمدتاً آثار شکسپیر می‌پردازد. در سال ۱۹۵۷ با نوشتنِ نمایشنامه‌ی «اتاق» که توسط دپارتمان هنرهای نمایشیِ دانشگاه بریستول چاپ می‌شود، جایگاه خود را به عنوان نویسنده تثبیت می‌کند. هارولد پینتر از ابتدای دهه‌ی شصت به عنوان نمایشنامه‌نویس مشهور می‌شود، گرچه به طور همزمان بازیگری و کارگردانی را نیز ادامه می‌دهد. او را به عنوان مبتکر سبک نمایشیِ جدیدی با عنوانِ کمدیِ تهدید می‌شناسند، و واژه‌ی پینترِسک که برگرفته از نام اوست، به عنوان صفتی جدید واردِ زبان انگلیسی شده و دلالت بر فضایی خاص دارد. این کمدی، گونه‌ای است که در آن نویسنده، تسلط و اطاعت پنهان را در پیش پا افتاده‌‌ترین گفتگو‌ها نشان می‌دهد. پینتر می‌گوید به دنبال دوره‌ی اولیه‌ی رئالیسمِ روان‌شناختی، مرحله‌ی دوم را که تغزلی‌تر است با نمایشنامه‌هایی چون «چشم‌انداز» (۱۹۶۷) و «سکوت» (۱۹۸۷) ادامه داده و سپس به نمایشنا‌مه‌های سیاسی رسیده است که از این میان می‌توان به آثاری قبیلِ «پیکِ آخر» (۱۹۸۴)، «زبانِ کوهستان» (۱۹۸۸) و «نظمِ نوین جهانی» (۱۹۹۱) اشاره کرد. اما این تقسیم‌بندیِ دوره‌ای، دقیق به نظر نمی‌رسد و آثار پرقدرتی چون «سرزمینِ متروک» (۱۹۷۴) را از نظر دور می‌دارد. پینتر در سال ۲۰۰۲ به سرطان مبتلا می‌شود، با این حال از تلاش بازنمی‌ایستد و در سال ۲۰۰۵ کاندیدای جایزه‌ی نوبل ادبیات می‌شود. پینتر ۲۴ دسامبر ۲۰۰۸ در لندن درگذشت.