حسین ایمانیان

حسین ایمانیان، زادۀ ۱۳۶۱ در بیدگل (کاشان) است؛ تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در همان شهر به پایان رسانده و از سال ۱۳۷۹ دورۀ کارشناسی رشتۀ زبان و ادبیات عربی را در دانشگاه کاشان، دورۀ کارشناسی ارشد را در دانشگاه علامه طباطبایی تهران (۱۳۸۳) و دورۀ دکتری را در دانشگاه اصفهان (۱۳۸۵) آغاز نموده است. وی از سال ۱۳۸۶ در دانشگاه کاشان سرگرم تدریس است و بیشتر، درس‌های تاریخ ادبیات عربی در روزگار عباسی و پس از یورش مغول، تاریخ، فرهنگ و نثر عربی از آغاز تا پیش از دورۀ معاصر را تدریس نموده است.
زمینه‌های پژوهشی مورد علاقۀ وی، جستجوی زبان و فرهنگ ایران در نوشته‌های عربیِ سده‌های نخست هجری است. او همچنین دوستدار پژوهش در حوزه‌های کاشان شناسی بوده و چندسالی را با مرکز و نشریۀ کاشان‌شناسی دانشگاه کاشان همکاری داشته است.

آثار منتشر شده:
شماری مقاله، بیشتر در حوزۀ ادبیات تطبیقی پارسی و عربی و در جستجوی ادب و فرهنگ ایرانی در نوشته‌های عربیِ سده‌های نخست هجری.
و چندین کتاب از جمله:
صرف موبد (یاسای زبان پارسی و تازی) (تصحیح)، آفرینه، ۱۳۹۳.
فرهنگ تعبیرها و اصطلاحات روزمره، علمی و فرهنگی، ۱۳۹۵.
بادها نوزند بدان جهت که کشتی خواهد (ترجمۀ گزیده‌ای از سروده‌های متنبی)، کلک سیمین، ۱۳۹۵.
یادی از نظام وفا (گردآوری)، دانشگاه کاشان، ۱۳۹۵.
تازی در تکاپوی تطوّر (ترجمۀ کتاب العربیه نوشتۀ یوهان فوک)، جهاد دانشگاهی، ۱۳۹۸.
ویگُل‌نامک (جستارهای بیدگُل‌شناسی)، ج ۱ و ۲، مکتب بیداران، ۱۳۹۷ و ۱۳۹۹.
خاطره‌ها و یادداشت‌های امین الله رشیدی کاشانی (تصحیح و بازخوانی)، دانشگاه کاشان، ۱۳۹۸.
از مغانۀ پارسی تا مجون تازی، نی، ۱۴۰۲.

آدرس ایمیل: h.i1361@yahoo.com