امیل دورکم

امیل دورکم (Émile Durkheim) جامعه‌شناس فرانسوی، چهره‌ای برجسته در تکوین و توسعه‌ی جامعه‌شناسی است. وی که بنیان‌گذار جامعه‌شناسی مدرن به شمار می‌آید در 15 آوریل سال 1858 در اپینال، مرکز شهرستان ووژ در استان لورن در شرق فرانسه به دنیا آمد. در مدرسه‌ی عالی نرمال سوپریور درس خواند و پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1882، به تدریس فلسفه در دبیرستان‌های ایالتی پاریس پرداخت. او زندگی خود را صرف بنیان‌گذاری و ساختن جامعه‌شناسی حرفه‌ای در فرانسه کرد. دپارتمان‌های دانشگاهی و انجمن‌های علمی تأسیس کرد، دانشجویان را براساس نظریه‌ها و روش‌های این علم جدید تربیت کرد و سرپرستی انتشار نشریه‌ L’Année Sociologique را به‌عهده گرفت که مبلغ جنبش جامعه‌شناختی به‌شمار می‌رفت. او اولین کسی بود که کرسی استادی جامعه‌شناسی را تأسیس کرد. اما کار خستگی‌ناپذیر دورکم در سازمان دادن و پیشبرد نهادی نوزاد نحیف جامعه‌شناسی، روی هم رفته، سبب اصلی شهرت او نیست. چهار پژوهش عمده برای او جایگاهی مستحکم در تاریخ تحول فکری جامعه‌شناسی به همراه آورده‌اند: تقسیم کار در جامعه (1893)؛ قواعد روش جامعه‌شناسی (1895)؛ خودکشی (1897) و صور بنیانی حیات دینی (1912). این کتاب‌ها‌ به‌تنهایی برای تضمین شهرت او کافی بودند، اما وقتی آنها را در کنار کار صبورانه‌اش برای ترغیب نظام آموزشی فرانسه برای جدی گرفتن جامعه‌شناسی قرار دهیم، قادر خواهیم بود تصویر حقیقی مردی را بیابیم که خود را کاملاً وقف عملش کرد.