اریک امانوئل اشمیت

اریک امانوئل اشمیت (Eric-Emmanuel Schmitt) نمایشنامه‌نویس، رمان‌نویس و کارگردان در ۲۸ مارس ۱۹۶۰ در فرانسه به دنیا آمد. از نوجوانی به دنیای تئاترعلاقه‌مند شد و نوشتن را آغاز کرد. در سال ۱۹۸۷ در مقطع دکترا فارغ‌التحصیل و سپس به تدریس در دانشگاه و نوشتن نمایشنامه مشغول شد.
اشمیت اولین نمایشنامه‌ی خود را با نام «شب والونی» در سال ۱۹۹۱ نوشت و سپس با دومین نمایشنامه خود «مهمان ناخوانده» به موفقیتی چشم‌گیر رسید. این نمایشنامه که گفتگویی‌ست میان فروید و شاید خدا، موفق به دریافت سه جایزه از جشنواره‌ی شب مولیر ۱۹۹۴ شد. از این پس اشمیت تدریس فلسفه را کنار گذاشت و تمام وقت خود را صرف نوشتن کرد.
طی سال‌های ۱۹۹۰ نمایشنامه‌های اشمیت موفقیت‌های بسیاری را کسب کردند؛ به طوری‌که در بسیاری از کشور‌ها توسط افراد سر‌شناس به روی صحنه رفتند و جوایز متعددی را دریافت کردند و به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه و منتشر شدند.
اشمیت همزمان با نوشتن نمایشنامه، شروع به نوشتن رمان و داستان کرد که از جمله می‌توان به «انجیل به روایت پیلات»، «سهم دیگری»، «زمانی که یک اثر هنری بودم»، «موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن» و «اسکار و بانوی صورتی» اشاره کرد.
اشمیت جوایز بی‌شماری چون جایزه‌ی بزرگ تئا‌تر برای مجموعه آثارش از آکادمی فرانسز در سال ۲۰۰۰، جایزه بزرگ تماشاگران از لایپزیگ در سال ۲۰۰۴، جایزه آکادمی بالزاک در سال ۱۹۹۸، جایزه تئا‌تر شهر (کلن، آلمان) و… را دریافت کرده است.