آرتور کوستلر

آرتور کوستلر (Arthur Koestler) در پنجم سپتامبر ۱۹۰۵ در بوداپست متولد شد. پس از پایان دوره‌ی دبیرستان برای ادامه‌ی تحصیل به دانشگاه وین رفت. از سال ۱۹۲۷ کار نویسندگی را در انتشارات اولشتاین در برلین شروع کرد و یگانه خبرنگاری بود که در سفر علمی گراف‌زیپلین به قطب شمال شرکت داشت. جذبه‌ی جنگ داخلی اسپانیا او را هم مثل بسیاری دیگر از نویسندگان بزرگ ـ جورج اورول، آندره مالرو و ارنست همینگوی ـ به اسپانیا کشاند و او که عمیقاً طرفدار جمهوری‌خواهان بود به‌عنوان خبرنگار روزنامه‌ی نیوز کرونیکل عازم مالاگا شد و پس از سقوط مالاگا به دست ارتش فرانکو گرفتار آمد. سرانجام با وساطت وزارت امور خارجه‌ی انگلستان با یک زندانی دیگر مبادله شد و به انگلستان بازگشت. او که از سال ۱۹۳۱ عضو حزب کمونیست بود پس از بازگشت از اسپانیا با گرفتن موضعی انتقادی در سال ۱۹۳۸ از حزب کمونیست کناره گرفت. در آغاز جنگ جهانی دوم کوستلر سردبیر هفته‌نامه‌ای را در فرانسه برعهده داشت که هم ضدهیتلر و هم ضداستالین بود. کوستلر را در سال ۱۹۳۹ نیز فرانسوی‌ها زندانی کردند. پس از آزاد شدن به انگلستان گریخت و در ۱۹۴۱ به ارتش بریتانیا پیوست. در همین زمان با انتشار کتاب «ظلمت در نیمروز» و افشای جنایت‌های استالین شهرت جهانی پیدا کرد. کوستلر اواخر عمر را در لندن به سر برد و در یکم مارس ۱۹۸۳ به اتفاق زنش و به پیروی از هدف انجمن «exit» که عضو آن بود به زندگی پرماجرای خود خاتمه داد.
نشر نی کتاب «گفت‌وگو با مرگ» از آرتور کوستلر را منتشر کرده است که کوستلر در این کتاب داستان دیدارش با مرگ را برای ما می‌گوید… دورانی که او در طی جنگ‌های داخلی اسپانیا به دست نیروهای فاشیست افتاد و محکوم به اعدام شد. صد روز در زندان مالاگا و سویل ماند و در این صد روز، هر ساعت و هر لحظه در انتظار جوخه‌ی آتش بود.