آذرتاش آذرنوش

آذرتاش آذرنوش در ۱۳۱۶ در قم زاده شد، اما در تهران زيست و همان‌جا تحصيلات دوره‌ی ابتدايی را آغاز كرد. در نه سالگی همراه پدر كه رياست حسابداری راه آهن ايران، ناحيه‌ی جنوب، را به‌عهده گرفته بود به اهواز رفت و تا سال ۱۳۲۹ كه دوره‌ی ابتدايی را به پايان رسانيد در آن شهر زيست. دوره‌ی متوسطه را در تهران و در دبيرستان رازی آغاز كرد. در سال ۱۳۳۵ برای آن‌كه بتواند در رشته‌ی ادبی ادامه تحصيل دهد، به دبيرستان دارالفنون انتقال يافت. در سال ۱۳۳۶ در رشته‌ی ادبيات عرب كه به‌تازگی در دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران تشكيل شده بود ثبت‌نام كرد. در پايان سال تحصيلی ۱۳۳۷ در مسابقه‌ای كه دانشكده‌ی معقول برای تخصيص بورس تحصيلی دولت عراق به دو دانشجوی ايرانی برگزار كرده بود شركت کرد و بلافاصله به آن كشور سفر كرد و در دانشكده‌ی ادبيات، رشته‌ی ادبيات عرب نام نوشت . دو سال بعد، انقلاب عراق و پريشانی احوال، ادامه‌ی تحصيل را برای او غيرممكن ساخت و او ناچار به تهران بازگشت و در سال ۱۳۳۹ از دانشكده‌ی معقول فارغ‌التحصيل شد. چون در آن هنگام برای ادامه تحصيل در رشته‌ی ادبيات عرب در ايران جایی نبود، او عازم كشور فرانسه شد. از آن‌جا كه دو زبان عربی و فرانسه را آموخته بود، به آسانی توانست دوره‌ی دكتری را بگذراند و از نخستين رساله‌ی دكتری خود كه «تحقيق و ترجمه‌ی بخشی از كتاب طبقات الشعرای ابن معتز» بود دفاع كند. اما چون هنوز خود را نيازمند دانش بيشتری می‌ديد، دوباره در رشته‌ی ادبيات عرب برای نگاشتن رساله‌ی ديگری نام‌نويسی كرد و چون پيش از آن دوره‌ی كتابداری را نيز گذرانده بود، در كتابخانه‌ی ملی پاريس، بخش عربی، به‌ كار نيز مشغول شد. اين شغل به او اجازه داد كه به وجود دو نسخه از كتاب خريده القصر عمادالدين اصفهانی، بخش مغرب و اندلس، پی‌ببرد و به راهنمايی شارل پلا به عنوان رساله‌ی دومين دكترا، به تصحيح آن اقدام کند. اين كتاب در سال ۱۹۷۲ در تونس به چاپ رسيد.
او پس از حصول بر دومين دكترای خود به ايران بازگشت و پس از چند ماه كار در «بنياد فرهنگ ايران» و پژوهش در باب واژه‌های فارسی معرب، در دانشكده‌ی خود، معقول و منقول كه آن هنگام به «الهيات و معارف اسلامی» تغيير نام داده بود، استخدام شد (سال ۱۳۴۶). او هيچ‌گاه از كاری كه دربا‌ره‌ی معربات آغاز كرده بود چشم نپوشيد. اما ملاحظه می‌كرد كه اين گونه پژوهش، به دانش زبان‌شناسی و زبان‌های كهن سامی به‌ويژه زبان آرامی نياز دارد. از اين رو در سال ۱۳۵۶ از معاونت دانشكده استعفا داد و به انگلستان رفت تا در دانشگاه كمبريج به تحقيق و آموختن زبان آرامی بپردازد. (به نقل از وب سایت آذرتاش آذرنوش)
آذرتاش آذرنوش در پانزدهم مهر ۱۴۰۰ در سن هشتاد و چهار سالگی درگذشت.