علی احمد سعید معروف به ادونیس (Adonis) شاعر، مترجم، نویسنده و منتقد ادبی سوری متولد اول ژاونیهی ۱۹۳۰ در سوریه است. او در سال ۱۹۷۳ دکترای ادبیات عرب را از دانشگاه سن ژوزف بیروت دریافت کرد و در دانشگاههای لبنان شروع به تدریس کرد. ادونیس که از اثرگذارترین و برجستهترین شعرای عرب دوره مدرن شمرده میشود در نیمه دوم قرن بیستم انقلابی مدرنیستی را رهبری کرد که اثر عظیمی بر شعر عرب برجای نهاد. او بارها نامزد جایزه نوبل ادبی شده و بزرگترین شاعر زندهی عرب خوانده شده است. او از سال ۱۹۸۶ به عنوان نویسنده آزاد در پاریس در تبعید زندگی میکند و بیش از بیست جلد شعر از او منتشر شده است.
آذرتاش آذرنوش در ۱۳۱۶ در قم زاده شد، اما در تهران زيست و همانجا تحصيلات دورهی ابتدايی را آغاز كرد. در نه سالگی همراه پدر كه رياست حسابداری راه آهن ايران، ناحيهی جنوب، را بهعهده گرفته بود به اهواز رفت و تا سال ۱۳۲۹ كه دورهی ابتدايی را به پايان رسانيد در آن شهر زيست. دورهی متوسطه را در تهران و در دبيرستان رازی آغاز كرد. در سال ۱۳۳۵ برای آنكه بتواند در رشتهی ادبی ادامه تحصيل دهد، به دبيرستان دارالفنون انتقال يافت. در سال ۱۳۳۶ در رشتهی ادبيات عرب كه بهتازگی در دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران تشكيل شده بود ثبتنام كرد. در پايان سال تحصيلی ۱۳۳۷ در مسابقهای كه دانشكدهی معقول برای تخصيص بورس تحصيلی دولت عراق به دو دانشجوی ايرانی برگزار كرده بود شركت کرد و بلافاصله به آن كشور سفر كرد و در دانشكدهی ادبيات، رشتهی ادبيات عرب نام نوشت . دو سال بعد، انقلاب عراق و پريشانی احوال، ادامهی تحصيل را برای او غيرممكن ساخت و او ناچار به تهران بازگشت و در سال ۱۳۳۹ از دانشكدهی معقول فارغالتحصيل شد. چون در آن هنگام برای ادامه تحصيل در رشتهی ادبيات عرب در ايران جایی نبود، او عازم كشور فرانسه شد. از آنجا كه دو زبان عربی و فرانسه را آموخته بود، به آسانی توانست دورهی دكتری را بگذراند و از نخستين رسالهی دكتری خود كه «تحقيق و ترجمهی بخشی از كتاب طبقات الشعرای ابن معتز» بود دفاع كند. اما چون هنوز خود را نيازمند دانش بيشتری میديد، دوباره در رشتهی ادبيات عرب برای نگاشتن رسالهی ديگری نامنويسی كرد و چون پيش از آن دورهی كتابداری را نيز گذرانده بود، در كتابخانهی ملی پاريس، بخش عربی، به كار نيز مشغول شد. اين شغل به او اجازه داد كه به وجود دو نسخه از كتاب خريده القصر عمادالدين اصفهانی، بخش مغرب و اندلس، پیببرد و به راهنمايی شارل پلا به عنوان رسالهی دومين دكترا، به تصحيح آن اقدام کند. اين كتاب در سال ۱۹۷۲ در تونس به چاپ رسيد.
او پس از حصول بر دومين دكترای خود به ايران بازگشت و پس از چند ماه كار در «بنياد فرهنگ ايران» و پژوهش در باب واژههای فارسی معرب، در دانشكدهی خود، معقول و منقول كه آن هنگام به «الهيات و معارف اسلامی» تغيير نام داده بود، استخدام شد (سال ۱۳۴۶). او هيچگاه از كاری كه دربارهی معربات آغاز كرده بود چشم نپوشيد. اما ملاحظه میكرد كه اين گونه پژوهش، به دانش زبانشناسی و زبانهای كهن سامی بهويژه زبان آرامی نياز دارد. از اين رو در سال ۱۳۵۶ از معاونت دانشكده استعفا داد و به انگلستان رفت تا در دانشگاه كمبريج به تحقيق و آموختن زبان آرامی بپردازد. (به نقل از وب سایت آذرتاش آذرنوش)
آذرتاش آذرنوش در پانزدهم مهر ۱۴۰۰ در سن هشتاد و چهار سالگی درگذشت.
آر. داگلاس گایوت (R. Douglas Geivett) فارغالتحصیل کارشناسی علوم دینی از دانشگاه مولتنومه در سال ۱۹۸۱، کارشناسی ارشد مطالعات کتاب مقدس از دانشکده الهیات دالاس و کارشناسی ارشد فلسفه از دانشگاه گونزاگا در سال ۱۹۸۵، دکترای فلسفه از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در سال ۱۹۹۱ است. حوزهی کاری و پژوهشی او فلسفه دین، الهیات فلسفی، معرفتشناسی و تاریخ فلسفه مدرن است. گایوت عضو سابق انجمن فلسفی انجیلی است و از سال ۱۹۹۹ تا اکنون در دانشگاه بیولا فلسفه تدریس میکند.douggeivett@biola.edu
آرتور آداموف (Arthur Adamov) نمایشنامهنویس ابسورد فرانسوی، در ۲۴ اوت ۱۹۰۸ در شهر کیسلوفودسک امپراتوری روسیه متولد شد؛ اما در همان دوران کودکی، بههمراه خانواده به فرانسه مهاجرت کرد.
او در اواخر جنگ جهانی دوم، اولین اثرش را با نام اعتراف (۱۹۴۶) منتشر کرد. از آثار مشهور او حمله (۱۹۵۰)، استاد تاران (۱۹۵۳) و همانطور که بودهایم (۱۹۵۳) است. آداموف چند اثر هم از نویسندگان بزرگ روس و آلمانی به فرانسوی ترجمه کرده است.
آرتور دموسلاوسکی (Artur Domosławski) متولد ۱۹۶۷ در ورشو، خبرنگار و نویسنده، دانشآموختهی رشتهی فلسفه، تاریخ و تئوری تئاتر که تحصیلات فوقلیسانس خود را به مطالعهی آمریکای لاتین اختصاص داد. تب تند آمریکای لاتین، برندهی «جایزهی ادبی ورشو»، سومین کتاب اوست. پیش از این عیسی بدون تفنگ ـ نگاهی منتقدانه به دورهی پاپی ژان پل دوم ـ و همچنین دنیا، نه برای فروش را نوشته است. کتابی که به جنبشهای ضدجهانیسازی پرداخته و بهعنوان کتاب سال ۲۰۰۲ برگزیده شده است. او اکنون، با دریافت بورس تحصیلی Fellowships Knight، که به خبرنگاران برجستهی جهان اعطا میشود، به مطالعه و پژوهش در دانشگاه استنفورد اشتغال دارد.
آرتور کوستلر (Arthur Koestler) در پنجم سپتامبر ۱۹۰۵ در بوداپست متولد شد. پس از پایان دورهی دبیرستان برای ادامهی تحصیل به دانشگاه وین رفت. از سال ۱۹۲۷ کار نویسندگی را در انتشارات اولشتاین در برلین شروع کرد و یگانه خبرنگاری بود که در سفر علمی گرافزیپلین به قطب شمال شرکت داشت. جذبهی جنگ داخلی اسپانیا او را هم مثل بسیاری دیگر از نویسندگان بزرگ ـ جورج اورول، آندره مالرو و ارنست همینگوی ـ به اسپانیا کشاند و او که عمیقاً طرفدار جمهوریخواهان بود بهعنوان خبرنگار روزنامهی نیوز کرونیکل عازم مالاگا شد و پس از سقوط مالاگا به دست ارتش فرانکو گرفتار آمد. سرانجام با وساطت وزارت امور خارجهی انگلستان با یک زندانی دیگر مبادله شد و به انگلستان بازگشت. او که از سال ۱۹۳۱ عضو حزب کمونیست بود پس از بازگشت از اسپانیا با گرفتن موضعی انتقادی در سال ۱۹۳۸ از حزب کمونیست کناره گرفت. در آغاز جنگ جهانی دوم کوستلر سردبیر هفتهنامهای را در فرانسه برعهده داشت که هم ضدهیتلر و هم ضداستالین بود. کوستلر را در سال ۱۹۳۹ نیز فرانسویها زندانی کردند. پس از آزاد شدن به انگلستان گریخت و در ۱۹۴۱ به ارتش بریتانیا پیوست. در همین زمان با انتشار کتاب «ظلمت در نیمروز» و افشای جنایتهای استالین شهرت جهانی پیدا کرد. کوستلر اواخر عمر را در لندن به سر برد و در یکم مارس ۱۹۸۳ به اتفاق زنش و به پیروی از هدف انجمن «exit» که عضو آن بود به زندگی پرماجرای خود خاتمه داد.
نشر نی کتاب «گفتوگو با مرگ» از آرتور کوستلر را منتشر کرده است که کوستلر در این کتاب داستان دیدارش با مرگ را برای ما میگوید… دورانی که او در طی جنگهای داخلی اسپانیا به دست نیروهای فاشیست افتاد و محکوم به اعدام شد. صد روز در زندان مالاگا و سویل ماند و در این صد روز، هر ساعت و هر لحظه در انتظار جوخهی آتش بود.
آرش صفری (متولد ۱۳۵۸ در ساری) دانشآموخته و پژوهشگر علوم سیاسی است. او در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران و دانشکده مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن (SOAS) تحصیل کرده است.
حوزه پژوهشی او تبارشناسی مفاهیم و انگارهها/ایماژهای سیاسی و اجتماعی در ایران معاصر بر اساس بازخوانی متون و منابع دست اولی است که در دوران مورد مطالعه نشر یافتهاند.آیدی تلگرام: @arash_safary
آرمان ذاکری (متولد ۱۳۶۳) فارغالتحصیل مهندسی مکانیک در طراحی جامدات از دانشگاه شیراز (۱۳۸۶)، کارشناسی ارشد جامعهشناسی از دانشگاه تهران (۱۳۹۰) و دکترای جامعهشناسی از دانشگاه تربیت مدرس (۱۳۹۷) است. او از بهمن ۱۳۹۸ استادیار گروه جامعهشناسی دانشگاه تربیت مدرس بوده است و حوزههای تدریس او عبارتند از دروس نظریههای جامعهشناسی، مسائل اجتماعی ایران و اندیشهی اجتماعی متفکرین مسلمان.آثار منتشر شده:
کتاب «مواجهه با علوم اجتماعی در متن سنتهای شیعی» با مقدمهی سارا شریعتی؛ انتشارات نگاه معاصر،۱۳۹۲
مقالهی «موقعیت دین در جامعهی ایران: قدسی تقدس زدایی شده» (با همکاری سارا شریعتی) در کتاب «گزارش وضعیت اجتماعی» (مجموعه مقالات)، جلد دوم، پژوهشکدهی مطالعات فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، ۱۳۹۵
نویسندهی مقالاتی در «کتابشناسی انتقادی جامعهشناسی تشیع»، (سارا شریعتی و دیگران)، انتشارات نگاه معاصر، ۱۳۹۶
مقالهی «سه دهه همنشینی دین و نولیبرالیسم در ایران» (با همکاری یوسف اباذری)، ۱۳۹۷، سایت نقد اقتصاد سیاسی
مقالهی «نهادهای مدنی و همبستگی اجتماعی» در کتاب «همبستگی اجتماعی و نابرابری: دومین گزارش وضعیت اجتماعی ایران (۱۳۸۸-۱۳۹۶)»، مدیر علمی: میرطاهر موسوی، جلد اول، انتشارات آگاه، ۱۳۹۷
مقالهی «تولد پرولتاریای تدریس» در کتاب «پداگوژی انتقادی در ایران: ایدئولوژی، پول، طردشدگان»؛ گردآورنده: حسام حسین زاده، انتشارات خرد سرخ، ۱۳۹۸
مقالهی «دموکراسی و دشمنان آن» مجلهی پویه؛ شمارهی ۱۳ و ۱۴، پاییز و زمستان ۱۳۹۹آدرس ایمیل: arman.zakeri@gmail.com
شما نمی توانید محصول بیشتری را در مقایسه اضافه کنید